Wanneer emoties je overvallen

Soms kunnen angsten je overvallen, het lijkt alsof je geen grond meer onder je voeten hebt. Je voelt je machteloos, door de angst geregeerd. Je zoekt naar oplossingen, verbeteringen en het waarom.

Je gaat in je denken, want tenslotte hebben wij (mensen) een denkend brein ontwikkeld. We bezitten een geweldige denktank = ‘de cortex’ en die doet enorm zijn best om de angst, aangestuurd door ons overlevingssysteem (een ander gedeelte van het brein, met als grootste aanjager ‘de Amygdala’), te kalmeren. Meestal zonder goed resultaat, omdat de Amygdala 4x krachtiger is op zo’n moment dan onze Cortex.

Daarom willen we meer periodes van ‘gelukkig zijn’ en als we ze hebben, willen we die periodes vasthouden. Zo ook de vakantie, die was te kort en na een paar dagen zijn we dat gevoel al kwijt, we kunnen dat niet vasthouden…

Dat het leven niet alleen maar uit gelukkige momenten kan bestaan en ook lijden in zich heeft willen we niet weten. Daarom overvalt het ons steeds.

Accepteren én loslaten zijn mooie kreten, die als je in zo’n situatie verkeert een ver van je bed show zijn. Je weet het wel, maar kunt er niet bij, laat staan dat je het kunt inzetten. We denken dat accepteren en loslaten acties zijn die we moeten doen. En actief doen wordt door de cortex aangestuurd, die het even niet doet…

Als het lukt om er de tijd voor te nemen, kan onderstaande je wellicht helpen:

Ga zitten in een goede stoel. Leg een hand net onder je navel en adem daar naar toe. Net zolang tot er enige rust terugkeert. Dit geeft vaak een diepere ademhaling. Hierdoor gaat er meer zuurstof naar alle delen van je lichaam, waardoor het lichaam zich ietsje kan ontspannen.

Geef aandacht aan wat je voelt, zonder oordeel – mening – verwijt – schuld - … Als je niet weet wat je voelt, zeg dan hardop: ik ben boos, ik ben verdrietig, ik ben bang, ik ben blij, ik maak me zorgen. Je hoeft ze niet allemaal op te noemen. Vaak weet je wel wat er speelt. Maar soms ook niet. Het hardop benoemen kan een gevoel losmaken.

Als ik dit zelf doe en ik zeg: “ik ben boos”. Dan word ik daar vaak juist heel blij van. Soort opgelucht – oplossing gevonden – daar kom ik mooi onderuit… Ik weet dan dat het dat dus niet is. Oké, ik doe wel boos, maar dat is niet echt wat ik ‘ben’. Als ik dan hardop zeg: “ik ben heel verdrietig”, dan voelt dat als pijn die door mijn hart schiet. De tranen schieten in mijn ogen. Dan weet ik dat het dat is. Ik ben heel verdrietig. Ik laat dan de tranen lopen en laat mijn verdriet er zijn. Alsof je een kind op schoot neemt en alleen maar even vast houdt. Niets zeggen, niets doen, alleen maar zijn met het kind / met je verdriet.

Wat je dan doet is aandacht geven aan de primaire emotie = aandacht geven aan de amygdala. ‘Hè hallo, ben je daar, heb je aandacht nodig? Dan geef ik je die.’ Meer niet! Aandacht geven met compassie, met mededogen, met liefde en zonder oordeel. Als je het gevoel hebt dat je het voldoende aandacht hebt gegeven, voor dat moment, dan ga je iets anders doen. Je neemt tenslotte ook je kind, die gevallen is en aandacht nodig heeft, niet de hele dag op schoot. Als dit niet goed lukt, kun je met de emotie ‘afspreken’ dat je dit morgen weer doet: even tijd maakt om er aandacht aan te geven. Compassie, mededogen, liefde geven aan de primaire emotie = accepteren. Het primaire gevoel lost dan vaak op of verdunt, alsof er water bij gedaan wordt = loslaten. Het doet minder pijn. Dit is dus een proces wat je niet actief doet, het ontwikkeld zich. Dit kost dus ook vaak wat tijd.

Als je het moeilijk vind om te stoppen, dan kun je ook eindigen door zonlicht naar binnen te laten schijnen en je hele lichaam te laten vullen. Elke cel in je lichaam laten baden in zonlicht. Daarna sta je op en ga je iets anders doen. Ik ga dan meestal een lekkere kop koffie voor mezelf zetten, met warme melk ;-)

Als je dit elke dag kunt doen voor 1 gevoel, dan pak je elke dag een golfje aan. Dan wordt je niet meer overvallen door de hele vloedgolf aan emoties.

Natuurlijk kun je dit ook doen voor de blije en enthousiaste momenten. Vergeet die niet de nodige aandacht te geven en je helemaal intens blij te voelen!!

Zorg goed voor jezelf!

Aanvullingen:

Een mooie metafoor voor loslaten = de herfst

Voorbeeld over positieve gevoelens bewust ervaren = Een schitterend aanvullend stukje uit een van de boeken van Erica Rijnsburger ‘Verborgen Wijsheid ’ pagina 140..143 onderaan.

3 september 2016