Het brein en NIET

Je leest vaak berichten dat het woord niet, niet begrepen wordt door het brein. Dat is niet waar. Dat is een misinterpretatie van het feit dat kinderen op een bepaalde leeftijd niet kunnen reageren op een uitspraak waar het woord NIET in zit.

Laten we een voorbeeld nemen: “NIET springen op de bank”.

Nu heb je in ieder geval een beeld van een springend kind op de bank. Je kunt je geen beeld maken van ‘NIET springen op de bank’. Je begrijpt dat dat niet gewenst is, maar je kunt je er geen beeld van maken. Dat komt omdat je er geen alternatief voor hebt. ‘Wat wil je wel?’

“Ik wil dat je buiten gaat spelen”. Kijk en daar is het beeld van het kind wat stopt met springen op de bank, ervan af komt en naar buiten gaat om daar te spelen.

Dit zelfde geldt voor: “STOP DAARMEE”. Voor al de moeders die dit als noodkreet gebruiken, omdat ze al zo vaak gezegd hebben dat het kind iets NIET moet doen; Er wordt geen alternatief gegeven.

Daarnaast zit er achter het gedrag ook vaak een boodschap. Domweg ermee stoppen of het NIET meer doen, laat ook het signaal stoppen wat het kind wil geven. En als dat signaal nog niet begrepen is, dan kan het kind niet stoppen met het afgeven van dat signaal.

Dus, achterhaal waarom het kind dit doet? Verveelt het zich, wil het je aandacht, wil het iets uitstellen, … of vindt het kind het gewoon fijn om op de bank te springen?

Voor volwassenen geldt dit echter ook!

Wanneer je focus/aandacht hebt op je doel, dan ligt er minder focus op andere dingen, dan zie je de dingen die op je pad komen en met je doel te maken hebben. De dingen die niets met je doel te maken hebben, zie je dan minder/niet. Daardoor handel je meer/beter/gerichter naar de dingen die met je doel te maken hebben en minder naar de dingen die niets met je doel te maken hebben.

Vb. Wanneer je een nieuwe auto wilt kopen en je hebt een bepaald merk en type in gedachte, dan zie je dat type ineens meer rondrijden. Het is niet zo dat die er dan echt meer zijn, maar het trekt meer/beter je aandacht (aantrekkingsgetal is dan hoger).

Aandacht activeert de hippocampus, waardoor we emoties kunnen onderzoeken welke patronen zijn geworden en vaak buiten proportionele emotionele reacties geven, die niet overeenkomen met de gebeurtenis.

www.radboudumc.nl hersenen-bewaren-emotionele-gebeurtenissen-op-speciale-manier geeft aan dat wanneer de hippocampus betrokken blijft en het niet doorgaat naar de cortex de emotionele herinnering scherp kan blijven. De amygdala is hier bij betrokken. De hippocampus is dat deel van het brein wat een tijdsstempel zet op een gebeurtenis, zodat je het in het verleden kunt laten i.p.v. dat je het steeds ervaart alsof het nu gebeurt. Dit wordt ook wel het impliciete geheugen genoemd (versus het expliciete geheugen).

Dit is ook wat er meestal gebeurt wanneer je iets doet en niet begrijpt waarom (een patroon). Daar zit een gebeurtenis aan vooraf waar door de hippocampus geen tijdstempel op gezet is. Het blijft in het hier en nu rond waren en elke keer dat het door iets (zintuigelijke prikkel) getriggerd wordt, zal de hele fysiologie (je gehele lichamelijke reactie) weer aangezet worden alsof het nu gebeurt.

Wat wil je wél?

Als je niet wilt denken aan een roze olifant moet je een andere gedachte ervoor in de plaats brengen. Je kunt niet met iets stoppen… Daar waar je je aandacht op vestigt ontstaat.

Denk dus aan wat je wél wilt!

Want dan zet je de energie in de richting waar je heen wilt: “If you want to find the secrets of the universe, think in terms of energy, frequency and vibration.” — Nikola Tesla

Een andere metafoor die duidelijkheid kan geven is de vergelijking met de TomTom:

Wanneer je aan iemand vraagt: waar wil je naar toe op vakantie? En diegene geeft aan:

• ik wil niet naar veel water
• ik wil geen felle zon
• ik wil geen zand

Dan heb je een duidelijk beeld van wat diegene niet wil. Dat is al heel helpend. Maar er blijft dan zoveel over waar diegene wel naar toe zou kunnen gaan. De TomTom kan hierop niet ingesteld worden en diegene zal zijn fijne vakantiebestemming niet bereiken. Wat is dan een plaatst/plek waar diegene echt naar toe zou willen en blij van wordt. Door de juiste vragen te stellen kom je een heel eind verder en kan diegene de TomTom instellen en genieten van zijn meest optimale vakantiebestemming. Mocht nu onderweg blijken dat het allemaal anders verloopt, hoe flexibel is diegene dan om zijn reisplannen bij te stellen? Want ook dat is omgaan met wat er is en anticiperen op wat zich voordoet.

Dus... NIET geeft je heel veel informatie, maar onvoldoende om de resonantie luid en duidelijk in te stellen.

Wanneer je dan duidelijk weet wat je wél wilt:

Laat dat de laatste gedachtes zijn voordat je in slaap valt. Marineer jezelf in wat je wél wilt. En laat het de eerste gedachte zijn zodra je wakker wordt. Zet de frequentie op volle toeren en start zo je dag. Mooi uitgelegd door Joe Dispenza:

Bij Doel bepalen & Metaforen wordt meer over uitgelegd over het impliciete geheugen met mooie, heldere video's.

17 september 2021